İmam Şafi Kimdir? kısaca tanıyalım Şafii İmam Şafiî 767 yılında Gazze’de doğmuş, 819 yılında Bağdat’ta vefat etmiştir. Baba tarafından soyu Hz. Peygamberin (s.a.v.) dördüncü kuşaktan dedesi Abdülmenâf ile birleşir. Mekke, Medine, Yemen, Mısır ve Bağdat’ta ilim tahsili ve ilmî münazaralara katılmıştır. Henüz genç yaşta iken fetva verme yetkisi verilmesine rağmen ilim öğrenmeye devam etmiştir. Birçok hocası olmakla birlikte en fazla ders gördüğü hocası Malik b. Enes’tir. İmam Şafiî ilk olarak usul konularını kaleme alarak “Er Risale” adlı eserini meydana getirdi. Çünkü İmam Şafiî, sahabe, tabiin ve kendinden önceki fıkıh bilginlerinden intikal eden fıkıh servetini hazır bulmuş, İmam Malik'ten aldığı Medine fıkhı ile İmam Muhammed aracılığı ile aldığı Irak fıkhını birleştirici bir yol izlemiştir. Kendi yetiştiği çevre olan Mekke fıkhını da iyi bildiği için, fıkıhtaki bu sağlam alt yapı sebebiyle, fıkhın genel metotlarını belirleme yeteneğini kazanmış ve bunun sonucunda fıkıh usulünü tedvin ederek bir ilk gerçekleştirmiştir. İmam Ahmed bin Hanbel onun hakkında, “Şafiî, Allah'ın Kitabı ve Resulü'nün sünneti konusunda insanların en fakihi idi.” demiştir. Malikilik mezhebinin ve Hanefilik mezhebinin oluştuğu bir dönemde yaşadığı için her iki mezhebi derinlemesine inceleme fırsatı oldu. Bu iki mezhebin kendine uygun olmayan görüşleri üzerinden kendi adıyla anılacak Şafiîlik mezhebinin teşekkülünü sağladı. Şafiî’nin düşünce yapısında genel olarak vahiy, özel olarak Peygamberin sünneti merkezî bir konuma sahiptir. Güçlü bir muhakemeye sahip olması Şafiî’ye dil ve bağlamla ilgili verileri mantıki bir tutarlılık içinde ve maharetle işlemesine imkân vermiştir.27 İmam Şafiî birçok yapıtları vardır. Bunlardan en bilinen Kitabu'l-Umm adlı yapıtıdır.
